Anneanne Günlükleri -1

Yalnızlık ne kadar çekici dursa da, ne kadar cezbetse de sessizlik çoğu zaman, çevrede bir ses gerekiyor. Odamın kapısını kapadığımda, evin o bitmeyen telaşı bana güven veriyor. Hayatımda sürekli bir telaş olsun istiyorum ben, sürekli koşuşturmak, az gerilip çok stres olmadan bir şeyler için çabalamak, yorulmak.. Çirkin bir örnek olacak belki ama bulaşık yıkadıktan sonra lavaboyu temizleyecek olmak gözümü korkutmuyor artık; çünkü uğraştığım şeyden keyif almayı öğrenmeye başladım. Evimizin olmazsa olmazı misafirlere pek alıştım ben. Hiç bitmesin gelenlerimiz, ben mutfakta bir şeyler üreteyim. Üretmek, ürettiğimi paylaşmak, nerede, nasıl olursa olsun yaşamıma anlam katıyor... Ödülüm samimi bir gülümseme olduktan sonra, her şeye varım ben. Muskat'ta çalışma hayalim duruyor hala, kenarda köşede bir yerde... İyi bir anneanne olmanın yolu mutfakta iyi olmaktan geçiyor ne de olsa :)