25 Ağustos 2010 Çarşamba

Uzun Yağmurlardan Sonra..

Çok özlemişim..

İnsan bazen kendine yakın bulduklarını zihninden uzaklaştırabiliyor bir süre. Önemsemiyormuş gibi daha fazla. Onlarsız da olurmuş gibi. Gün geliyor, özlem duymaya başlıyor. Sebebi tanımlanamayan keskin bir sızı biçiminde.

Bugün buna benzer bir sızıyı "Uzun Yağmurlardan Sonra"yı okurken duydum. İhmal ettiğim bir dosta yolda rastlayınca duyduğum hafif huzursuzlukla karışık özlemdi bu. Her şeye rağmen özlem..

Uzun Yağmurlardan Sonra

Sen yağmurlu günlere yakışırsın
Yollar çeker uzak dağlar çeker uzak evler
Islanan yapraklar gibi yüzün ışır
Işırsa beni unutma

Alır yürür sıcak mavisi gökyüzünün
Kuşlar döner uzun yağmurlardan sonra bir gün
Bir yer sızlar yanar içinde büsbütün
Her şeye rağmen ellerin üşür
Üşürse beni unutma

Yeni dostlar yeni rüzgârlar gelir geçer
Yosun muydum kaya mıydım nasıl unuttular
Kahredersin başın önüne düşer
Düşerse beni unutma.

Gülten Akın

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder