Önceki yazılanlara bakıp, "Aa! Bunun burası güzel olmamış." dedikten sonra "Ama yok biz geri dönmeyiz"i ekledik az önce; belli ki güçsüz görünmek korkutuyor. Halbuki asıl neden, yaşadığımız, deneyim diye cebimize koyduğumuz her şeyi sahiplenecek kadar hoşgörümüz olması. Keşke'den çok iyi ki demeyi öğrenme sanatının bize kazandırdıkları bunlar. İyi ki yapılmış geri dönüşü olmayan hataları ve iyi ki kabullenmişiz her birini. Korksak da artmalarından..
O zaman, "kimse kaçamaz keyfinden" simite, beyaz peynire, çaya gelsin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder