Bu sene, buraya yazmak için bilgisayarın başına son oturuşum. Aslında belki de bunları yazıyor olmaktansa konuk karşılama telaşına düşmeliyim. Malum, bu ilk "davet"i bu evin.
Gelen telefonla evden fırlamışken rastladığım "one of the pair". Tesadüfler peşimi senenin son gününde de bırakmayacak belli ki. "Bir de baktım ne göreyim, "one of the pair" was there." Mutlu musun "one of the pair"? :)
Evet, konuklarımla otururken yazıyorum bunu. Çok kötü bir ev sahibiyim, çok! Ama "ertelemeden"e uyuyorum ve şu sıralar şansım yaver gidiyor sayesinde. Aslında en başında bilgisayarın başına oturma nedenim bu sabah bir taksiciyle konuştuklarımdı. Ne kadar farklı geçmişlerle, ne kadar farklı bir geleceğe koştuğumuz gerçeğini yeniden görmemi sağladı bu kısa sohbet. Diyordu ki: "Milli piyango bana çıksa ne olur, hayatımda hiçbir şey değiştirmez. Çalışmayıp da ne yapacağım ki.. İşini büyütmeye kalkarsın, "filo" kurarsın diyenler var. Yok be abi, ne filosu kuracağım? Ben neyi biliyorsam onu yaparım. He belki, yazın bir ay ortadan kaybolurdum, başımı dinlerdim o ayrı.." Çıkmayacakmış evden de, "saat on bir oldu mu uyurum" diyor. Elbette ki inanmıyormuş yeni yıla ne yaparken giriyorsa gelecek bütün sene onu yapacağına.
Gülümsüyorum. Bu konuşmayı hatırladıkça, şurada koltukta oturan arkadaşlarıma göz attıkça. İçimde iyi bir his var, neye karşı bilmesem de.
Biraz da iyi bir ev sahibini oynama zamanı.
İyi seneler!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder